Over bakker Jo Olinga
lees meer >>Ooit telde de gemeente Bierum 15 bakkers. Slechts 1 won de strijd om het bestaan en bleef over. Bakker Jo Olinga kocht de in 1850 gebouwde bakkerij in 1950 over van bakker Hoeksema. Het werden jaren van hard werken en lange dagen maar door met de tijd mee te gaan en kwaliteit te leveren hadden ze een goed bestaan. Doordat de bakkerijen overal verdwenen kregen ze het steeds drukker en in 1966 werd zoon Harry{toen 14 jaar}van school gehaald om mee te gaan helpen. Na het bakken moest er nog gevent worden tot ver buiten het dorp. Het was niet de bedoeling van Harry om met de zaak verder te gaan maar het liep toch anders. Het was een goedlopende zaak en dat kon je toch niet zomaar sluiten vond hij en is op 27 jarige leeftijd weer naar school gegaan om de toen nog benodigde papieren te behalen. In 1983 heeft Harry samen met zijn vrouw Hilda de zaak overgenomen. Harry ging aan vak-wedstrijden meedoen en dat resulteerde in vele prijzen. Vooral de koekwedstrijden scoorden hoog. Harry werd Nederlands Kampioen en een paar jaar later lukte dat de inmiddels bij hem komen werkende zoon Rene nogmaals. Van heinde en ver kwamen en komen de mensen om onze Groninger koeken. Vooral de Fladderakkoek {door ons bedacht}} vindt gretig aftrek. Ondertussen is ook zoon Martijn in de bakkerij komen werken. Voor beiden was het hun eigen keus maar hadden ook niet de ambitie het ooit over te nemen. Daarom dreigde het in 2010 de deuren te moeten gaan sluiten. Hilda kon de lange dagen en de werkdruk niet meer aan. Maar ook nu liep het weer anders. Martijn werkte ondertussen bij een andere bakker wat hem niet beviel en wilde toch met broer Rene de zaak overnemen. Martijn in de bakkerij met een leerling en hulp van pa en Rene de winkel, het banket en de administratie met wat hulp voor de drukke uren erbij. Net zo gedreven als z'n vader doet Martijn ook aan de wedstrijden mee en sleept menig prijs in de wacht. Het is een goede beslissing geweest. Kwaliteit en vers gebakken van goede grondstoffen en alles ambachtelijk bereiden is een streven. De mensen komen nog steeds van heinde en ver om onze {h}eerlijke producten in huis te halen. Gelukkig maar want hoe hou je in een zo'n klein dorp als Bierum anders brood op de plank!!!